Met de fysieke kwaliteit van haar kijken doet ze andere actrices verbleken tot een slordige collage van amateurisme en wuftheid. Tot organische attributen. Tot irritante stofjes in het decortotaal. De ogen van Nicole Kidman overvallen, alterneren tussen priemende intelligentie en speelse zekerheid. Oppressief en zalvend. Die veerkracht is haar allure.
Hiermee reduceert ze de ruimtelijke strategie van de regisseur: een breed plan verpulvert haar impact. Nicole Kidman rendeert optimaal in close-ups, in een vlechtwerk van kleine kaders. Het is frappant hoe radicaal geladen het beeldvlak op zo'n moment wordt: haar blik hanteert een uiterst monologische communicatie; de ogen opteren voor een extreme onafhankelijkheid. Ze werpen latent territoriale barrières op, maar zijn tegelijkertijd verhelderend. Mysterieus en bevrijdend. Het genereert de uitgepuurde dubieusiteit van haar kijkmatrix: afgrenzen en inviteren. Hierdoor sorteert ze -buiten haar commercials- een maximaal effect in sterke, vaak gendersubversieve rollen ('Eyes Wide Shut', 'To Die For'). Films die de vrouw louter voorstellen in haar sociale context, zijn aan haar niet besteed.
(De mooiste ogen van de wereld, zacht en Bijbels...)
skip to main |
skip to sidebar
